Filcowanie, polegające na łączeniu włókien wełny w zwartą masę, to jedna z najstarszych metod rękodzielniczych. Nie wymaga wyjątkowych predyspozycji ani kosztownych narzędzi – jedynie, czego potrzebujemy, to wełna, woda z mydłem lub gąbka z igłą i odrobina cierpliwości. Efektem filcowania mogą być zarówno formy płaskie (na przykład etui na telefon), jak i przestrzenne.
Techniki filcowania w pigułce
Filcujemy na sucho lub na mokro (pierwsza opcja zapewnia większą kontrolę nad kształtem i rozłożeniem wzorów), ale obie metody warto ze sobą łączyć w celu uzyskania bardziej wyrafinowanych wełnianych arcydzieł.
Rozróżniamy dwa sposoby filcowania wełny czesankowej. Dzięki informacjom na stronie informacjeonline.pl udało nam się rozszyfrować szczegóły filcowania wełny w obydwu sposobach. Do pierwszego typu potrzebne są woda i mydło, do drugiego – gąbka i specjalna igła. Oto one:
- Filcowanie na sucho – polega na formowaniu wełny poprzez nakłuwanie jej specjalną igłą z zadziorami. Tą techniką możemy stworzyć nie tylko figurki, ale również płaskie obrazy. Układanie pasm wełny możemy porównać do pociągnięć pędzla na płótnie.
- Na mokro – w przypadku filcowania na mokro łączymy wełnę z ciepłą wodą z mydłem. Wilgotny materiał formujemy w pożądany kształt (na przykład kulki, aby uzyskać wełniane korale), płuczemy w czystej wodzie i odstawiamy do wyschnięcia. Dajemy wełnie tyle czasu, ile potrzebuje. Nie przyspieszajmy procesu na siłę za pomocą suszarek czy farelek.
Dodatkowa uwaga – w filcowaniu najlepiej sprawdza się wcześniej wspomniana wełna czesankowa. Kupujemy ją w motkach, z reguły na wagę. Najdroższą, ale też najbardziej miękką, jest ta z merynosa. W pasmanteriach zaopatrzymy się również w wełnę z alpak, wielbłądów oraz polskich owiec.
Powiązane tematy
Dlaczego uczenie się jest tak ważne we współczesnych firmach?
Jakie są główne typy wentylatorów i ich zalety?